δευτερογενής θυματοποίηση

Αρνητικός, συχνά μειωτικός τρόπος αντιμετώπισης θυμάτων βίας από δικαστές, δικαστικές/ούς επιμελήτριες/τές και άλλους/ες υπαλλήλους δικαστηρίου, που μπορεί να προκαλέσει απογοήτευση ή/ και σύγχυση στο θύμα, γεγονός που συχνά οδηγεί σε απάθεια και φθίνουσα προθυμία συμμετοχής του σε περαιτέρω διαδικασίες απονομής δικαιοσύνης. Προκειμένου να περιοριστεί ή να αποφευχθεί οποιοσδήποτε κίνδυνος περαιτέρω θυματοποίησης, πρέπει να παρέχονται στα θύματα συγκεκριμένες υπηρεσίες συμβουλευτικής, υποστήριξης και βοήθειας, καθώς και δικαιώματα εν γένει όσον αφορά τις σχετικές διαδικασίες και υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένων των εξής: δικαιώματα ενημέρωσης, σεβασμός της αξιοπρέπειας των θυμάτων κατά την ανάκριση (αποκλείονται ενέργειες που ίσως οδηγήσουν σε περαιτέρω θυματοποίηση του θύματος κατά τη διάρκεια της έρευνας), ανωνυμία ορισμένων θυμάτων, δίκες κεκλεισμένων των θυρών σε ορισμένες περιπτώσεις, απόκρυψη του θύματος από τον δράστη κατά τη διάρκεια της μαρτυρίας, υπάλληλοι ειδικευμένες/οι σε θέματα θυμάτων κ.λπ.