γυναίκα πρόσφυγας

Αν και το διεθνές και περιφερειακό δίκαιο περί προσφύγων, (συμπεριλαμβανομένου του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις/τους πρόσφυγες), δεν αναφέρεται ρητά στο «φύλο» ως λόγο δίωξης, είναι ευρέως αποδεκτό ότι αυτός ο παράγοντας μπορεί να επηρεάσει ή να υπαγορεύσει το είδος της δίωξης ή της ζημίας και τους λόγους αυτής της μεταχείρισης. Εάν ερμηνευθεί δεόντως, ο ορισμός της ΕΕ για τα πρόσωπα που αναγνωρίζονται ότι χρήζουν διεθνούς προστασίας (αν και όχι ως πρόσφυγες αλλά ως δικαιούχοι «επικουρικής προστασίας»), καλύπτει ζητήματα που σχετίζονται με το φύλο. Η βία κατά των γυναικών αποτελεί μία από τις κυριότερες μορφές δίωξης που υφίστανται οι γυναίκες στο πλαίσιο του καθεστώτος της/του πρόσφυγα και του ασύλου. Τέτοιου είδους βία μπορεί να περιλαμβάνει απειλή ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων, καταναγκαστικό/πρόωρο γάμο, απειλή για άσκηση βίας ή/και εγκλήματα για λόγους τιμής, εμπορία γυναικών, βιασμό και άλλες μορφές σεξουαλικής κακοποίησης, σοβαρές μορφές βίας μέσα στο σπίτι, επιβολή θανατικής ποινής ή άλλων σωματικών τιμωριών οι οποίες υφίστανται σε συστήματα διακριτικής δικαιοσύνης, καταναγκαστική στείρωση, πολιτική ή θρησκευτική δίωξη λόγω φεμινιστικών ή άλλων απόψεων, και διωγμό λόγω μη συμμόρφωσης με τα κοινωνικά πρότυπα και ήθη σχετικά με τα φύλα. Ως εκ τούτου, οι διαδικασίες ασύλου που δεν λαμβάνουν υπόψη την ειδική κατάσταση ή τις ανάγκες των γυναικών ενδέχεται να παρεμποδίσουν τον πλήρη προσδιορισμό των απαιτήσεών τους.