Institucionet Kombëtare të të Drejtave të Njeriut (IKDNj)

Institucione të tilla janë elementë kryesorë brenda një sistemi të fortë, efektiv kombëtar të mbrojtjes së të drejtave të njeriut, me kusht që ato të bazohen në ligjin kombëtar, të pavarur nga qeveria, të kenë një mandat të gjerë për të mbuluar të gjitha standardet ndërkombëtare të të drejtave të njeriut, mbështetur nga një anëtarësim i larmishëm, i investuar me përgjegjësinë për të punuar si me shoqërinë civile ashtu edhe me shtetin, dhe të funksionojë mirë. NHRI-të kanë fuqinë të promovojnë dhe mbrojnë të drejtat e njeriut. Promovimi i të drejtave të njeriut përfshin ofrimin e këshillave për çështje të ndryshme të të drejtave të njeriut qeverisë dhe parlamentit, si edhe rritjen e ndërgjegjësimit për të drejtat e njeriut. Fuqia e IKDNj-ve për të mbrojtur të drejtat e njeriut përfshin monitorimin e shkeljeve të të drejtave të njeriut dhe hartimin e rekomandimeve për të përmirësuar situatën e të drejtave të njeriut në terren. Për sa i përket mbrojtjes, mandati i tyre mund të përfshijë gjithashtu fuqinë për të marrë, hetuar dhe zgjidhur ankesat dhe për të bërë rekomandime të përshtatshme, të tilla si propozimi i legjislacionit të ri, dhe sugjerimi i rishikimeve të legjislacionit ekzistues ose masave të reja të politikave publike. Spektri i gjerë i IKDNj-ve ekzistuese përfshin: komisione, institucione të ombudspersonit dhe institute ose qendra. IKDNj-të në disa shtete anëtare të BE-së, për shembull, gjithashtu funksionojnë si organe të barazisë sipas legjislacionit të BE-së.